Ana SayfaKitapPortre | Gogol’un Şeytani Tablolarla Dolu Dünyasına Yolculuk

Portre | Gogol’un Şeytani Tablolarla Dolu Dünyasına Yolculuk

Sanatçının Ruhu: Yeteneğin Bedeli ve Ahlaki Bir Çöküşün Hikayesi

Nikolay Vasilyeviç Gogol’ün “Portre” adlı öyküsü, yazarın Petersburg Öyküleri içinde yer alan en dikkat çekici metinlerden biri. “Bir Delinin Hatıra Defteri” ile birlikte aynı kitapta sunulsa da, “Portre” ayrı bir yerde duruyor. Çünkü sıradan bir okurun dahi rahatlıkla anlayabileceği kadar net ve sürükleyici bir öykü. Üstelik içerisinde fantastikkorkuve gerilim ögeleri barındırıyor. Gogol’ün sanat anlayışına dair derin bir eleştiri de içeriyor.

📚👉 Rus Klasikleri kütüphanesi

Portre Öyküsü Özeti ve Konusu

Öykü, 22 yaşındaki yoksul bir ressam olan Çartkov’un karanlık bir antikacı dükkânından uğursuz bir tabloyu satın almasıyla başlar. Tablo, tuhaf şekilde canlı ve içindeki adamın gözleri neredeyse gerçek gibidir; bakışlarıyla insanın içine işler. Bu esrarengiz tablonun hem kendisi hem de etkisi oldukça rahatsız edicidir.

Çartkov’un kirayı ödeyemediği için evden atılmak üzere olduğu gün, tabloyu duvara asıp uyur. Rüyasında tablodaki adam canlanır, elindeki altın torbasından birini düşürür. Aynı rüyayı tekrar tekrar gören Çartkov sonunda uyanır. Tam o sırada ev sahibi ve polis memuru kapıya dayanır. Evdeki tabloya göz atan memur dehşete kapılarak çerçeveye vurur ve çerçeveden yere düşen silindir kutunun içinden tam 1000 altın çıkar. Ressam bir anda kurtuluşa erer.

Yeni bir hayat başlar: Neva Bulvarı’nda bir daire tutar, portreler yapar, ünü yayılır. Ancak zamanla değişmeye başlar. Sanat üretemeyen, kıskanç, mutsuz bir adama dönüşür. Ressamlık tutkusu yerini ün ve paraya bırakır. Kendi yeteneğini hor görmeye başlar ve en büyük servetini en iyi ressamların tablolarını toplayıp yok etmeye harcar. Sonunda içindeki uğursuzluğu fark eder ve acı içinde ölür.

Ama öykü burada bitmez…

Portre | Gogol’un Şeytani Tablolarla Dolu Dünyasına Yolculuk
Portre | Gogol

Kronolojik Özet

Başlangıç: Hikâye, fakir bir öğrenci olan Çartkov’un resimle ve sanatla ilgilenmeye başlamasıyla açılır. Moskova’da sokakları gezerken bir sanat galerisine girer ve burada eski, etkileyici bir portreye rastlar. Portre, sıradışı bir çekiciliğe sahiptir ve Çartkov’u büyüler.

Portreyle Tanışma: Portre, sanatçının ruhunu ve hırsını yansıtır. Çartkov, portreyi satın alır ve evine getirir. Bu eseri incelerken içinde hem hayranlık hem de korku duyguları uyanır. Portre, ona bir güç ve şöhret vaadinde bulunuyormuş gibi görünür.

Hırs ve Etkilenme: Çartkov, portrenin etkisi altında hızla şöhret kazanmak ister. Sanatta büyük başarılar elde etmeye başlar; ancak bu başarı, portreyle kurduğu gizemli bağın bir sonucudur. Sanatı artık tutkudan değil, kazanç ve ün arzusundan beslenir.

Çöküşün Başlangıcı: Zamanla Çartkov’un içsel dengesi bozulur. Hırsı ve bencilliği, kişiliğinin yozlaşmasına neden olur. Portre, öğrencinin ruhunda karanlık bir güç gibi belirir ve onu etik ve ahlaki açıdan yozlaştırır.

Final ve Sonuç: Çartkov, sonunda şöhretini ve maddi başarılarını elde etse de ruhen çökmüş, yaratıcı yeteneğini kaybetmiş bir halde kalır. Portre, hem sanatın hem de hırsın tehlikelerini simgeleyen bir figür olarak öyküde kalır.

Karakter Portresi

Çartkov: Genç bir sanat öğrencisi olan Çartkov, yetenekli ama fakir bir insandır. Sanata tutkusu vardır; ancak portreyle tanıştıktan sonra hırs ve şöhret arzusu onun kişiliğini ele geçirir. Başlangıçta masum ve idealist olan karakter, zamanla bencil ve yozlaşmış bir sanatçıya dönüşür.

Portre (Sanatçı): Portre, sadece bir tablo değil, aynı zamanda bir karakter simgesidir. İçinde hırs, güç ve etik yozlaşma temalarını barındırır. Çartkov’un şöhret arzusunu körükler ve onun ruhsal çöküşüne neden olur. Öyküde neredeyse canlı bir varlık gibi hareket eder ve hikâyenin karanlık atmosferini oluşturur.

İkinci Bölüm ve Portredeki Lanetin Hikâyesi

İkinci bölümde, tablodaki adamın geçmişi anlatılır. Bu kişi aslında bir tefecidir. Yaşarken verdiği her borç, bir ölümle sonuçlanır. Bu lanet, ölünce de portreye geçmiştir. Kim bu tabloyu alırsa ya deliliğe sürüklenir ya da mahvolur. Tablonun ressamı bile sonunda tabloyu yok etme arzusu duyar. Bir manastıra kapanıp sanatın ilahi yönüne sığınarak kendini kurtarmaya çalışır.

Portre Öyküsünün Ana Teması

Bu öyküde Gogol, sanatın ilahi bir güç olduğunu savunur. Gerçek sanat, ne para ne de ün içindir; yalnızca Tanrı’ya ulaşmanın bir yolu olabilir. Yetenek, Tanrı’nın bir armağanıdır ve bu armağan dünyevi arzularla kirletilmemelidir. Ressamın çöküşü, aslında içindeki açgözlülüğün ve tutkuların sonucudur. Para, hırs, ün; insanı insan olmaktan çıkarır.

Ayrıca, Gogol burada burjuvaziyi ve onların sanata olan yüzeysel yaklaşımını da eleştirir. Portre yaptıran zengin kadınlar, yüzlerindeki bir kırışıklığı bile istemezler; bu da ressamı deliliğe sürükler. Sanatı anlayamayanların elinde, sanat bir araç değil bir maskeye dönüşür.

“Portre”, hem korkutan hem düşündüren bir öykü. Tıpkı “Burun” ve “Palto” gibi, fantastik ama aynı zamanda insanın iç dünyasına dair çok güçlü metaforlar içeriyor. Okudukça bir sanatçının çöküşünü, hırsın insan ruhunu nasıl tükettiğini adım adım izliyorsunuz. Bence bu öykü, Gogol’ün hem anlatım gücünü hem de felsefi derinliğini net bir şekilde gösteren başyapıtlarından biri.

“Portre”, sadece bir öykü değil, insanın sanat, güç ve etik arasındaki mücadelesinin felsefi bir alegorisidir. Gogol, bireyin içsel hırslarını ve toplumun baskısını sanat üzerinden işler. Çartkov’un masumiyetten yozlaşmaya gidişi, insan doğasının kırılganlığı ve arzuların etkisi üzerine düşündürür. Öykü, estetik değerler ile etik sorumluluk arasındaki çatışmayı, psikolojik derinlik ve metaforlarla etkileyici biçimde yansıtır.

Portre Kitap Bilgileri

Gogol’un “Portre” öyküsü, genç bir ressamın yetenek, hırs ve etik yozlaşma arasındaki çatışmasını işler. Sanat, güç ve insan doğasının karanlık yönleri felsefi bir dille sorgulanır.

  • Kitap Adı: Portre
  • Yazar: Nikolay Vasilyeviç Gogol
  • Orijinal Adı: Портрет
  • İlk Yayın Tarihi: 1835
  • Tür: Kısa Öykü, Fantastik, Gotik, Toplumsal Eleştiri, Rus klasikleri
  • Sayfa Sayısı: 96
  • Okuma Süresi: 2 saat
  • Yayınevi: Çoklu yayınevi baskıları
  • Yayımlandığı Koleksiyon: Petersburg Öyküleri

Koleksiyondaki bütün Gogol öyküleri

  1. Burun – Kimliğin ve bürokrasinin hicvi.
  2. Palto – Yoksulluğun ve toplumsal dışlanmanın sembolü.
  3. Nevski (Neva) Bulvarı – Petersburg’un gündüzü ve gecesi arasındaki çelişkileri işler.
  4. Bir Delinin Hatıra Defteri – Zihinsel çöküş ve bireysel yabancılaşma üzerine.
  5. Portre – Sanatın ruhsal ve ahlaki boyutları üzerine alegorik bir anlatı.
  6. Araba/Fayton – Taşra yaşamı ve yüzeysellik hicvi.

msonmez
msonmezhttps://www.mustafasonmez.com
Çılgın kalabalıkların karmaşasına katılmayan; bilim ve felsefeyi kendine yol edinmiş, kurgulanmış hiç bir inanca bağlı olmayan, kimseyi ötekileştirmeyen, insanları bir başkası ve "diğer" olarak görmeyen; her türlü ayrımdan, kavgadan, dogmadan uzak; duru düşünceyle yaşamaya çalışan biri. Belleğinde hiç bir hesaplaşma, gürültü ve beynini kemiren istilacı iç sesleri yok.

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Sosyal Medya

82TakipçilerTakip Et
0TakipçilerTakip Et

Popüler